Jump Jo, Jump!

Woaaaaaaah I'am on top of the world! In Auckland al mijn bungy geboekt en op dinsdag 28 januari was het dan zover. Thuis wist iedereen dat ik ging springen behalve mijn moeder. Haha die vond het maar niets.

Ik kan wel zeggen dat ik bijna 7 kleuren scheet! Het was vanuit Queenstown nog 40 min rijden. Tijd genoeg om je flink zenuwachtig te maken! Haha
Daar aangekomen gelijk in een extra harnas. Om je extra te zekeren... En dan is het wachten op het liftje naar het midden van het ravijn.
Daar stond ik dan met 3 jongens vanuit de bus, zenuwachtig naar beneden te staren zo'n 134m. Stiekem is dat dan beeeest hoog! Haha. Dan is daar het moment dat je wordt geroepen en in 'de' stoel mag gaan zitten. Daar krijg je het elastiekje om je voeten gebonden en nog een kleine uitleg.... Voeten aan het elastiekje gebonden en waggelen maar. Waggelend als een pinguïn naar the edge. Dont look down is makkelijker gezegd dan gedaan. Aiai! Nog 1 stap extra en toen stond ik op het randje. Diep ademhalen. Instructeur telt af.. Op dat moment gaat er een knop om in je hoofd en spring of val je op 0 gewoon naar beneden! Aaaaaaaaaaaaaah! Dat gevoel dat je gewoon ff 134m naar beneden bent gevallen/gesprongen voelt zoooooooooooo goed! Je maakt dan nog 2 keer een bounce en dan trek je aan een touwtje en dan bungel je weer rechtop aan het elastiekje. Het is zooooo gaaf gevoel voor jezelf dat je de grens op zoekt en gewoon even random van een plateautje af springt! Het voelt alsof je dan de wereld aan kan. Ik weet dat m'n moeder het niet zo leuk vindt maar ik zou het zo weer doen. Sorry mam ;-)

Een onwijs gave ervaring! Morgen woensdag 29 januari gaan we weer verder om nog meer mooie dingen te zien!

Liefs Jo