Mientje in Mine

G'day mates!

How you'all doing?
Hier is het backpackers leven is maar druk.
Onze dagbesteding van afgelopen week was het zoeken naar een geschikte auto. Dit is toch erg vermoeiend. ;-) Nee, echt waar!

Sinds vorige week 31 augustus zijn we uitgevlogen naar King cross. Ook een wijk in Sydney. En alles zit hier in de buurt wat het zoeken naar een auto al weer veel praktischer maakt.
Het hostel is goed te doen en we slapen met z'n 4en op 1 kamer waar normaal gesproken 8 personen in kunnen. Pure luxe. Al the space for our selves. Heerlijk!
Het hostel is prima te doen. Helaas geen wifi maar wel iedere ochtend tussen 8.30 en 9.30 gratis ontbijt. Meergranen brood met pindakaas of Jam en wat cornflakes. Je eet meer als het voor gratis is ;-)
In het hostel zitten wel echt bizar veel Duitsters en komende week komen er alleen nog maar meer. Het is wel echt gezellig 'avonds met zn allen een beetje kletsen en drinken.

Hier op Kring cross is een parkeergarage waar backpackers hun auto/camper proberen te verkopen.
Veder is er nog een soort marktplaats waar van alles op wordt aangeboden, ook auto's.
Minuten, uren, dagen hebben we gekeken, vergeleken en getwijfeld. Twijfelen breekt je echt. En is ook weer een hele dagbesteding. :-)
Bij Australian Backpackers zeiden al als je op een dag 1 ding doet wat nuttig is, bv de was dan is dat goed. Dus wij zijn nu super druk bezig. Want waar doe je nu goed aan als je een auto koopt. Veel auto's hebben al veel kilometers gereden en je weet nooit hoelang de auto nog mee gaat. En je wilt er zo lang mogelijk gebruik van maken. En niet na 2 weken als in de garage willen staan.

We hebben in totaal 3 testritten gehad. Waarvan 2 mogelijke opties waren.
Een van de campers is van een oudere man die er veel tijd en liefde in heeft gestoken. De andere camper is van een belgisch/frans stel geweest. Onze dagen vullen we ook met twijfelen voor welke auto we nu moeten gaan. Ze zijn allebei netjes en leuk! Ze rijden lekker.
Het is wel echt heel vreemd om aan de andere kant van de auto te zitten en aan de andere kant van de weg te rijden. Het klopt niet voot je gevoel. Na een tijdje op een afgelegen stuk te hebben gereden voelde het al wat vertrouwder aan. En durven we nu alles aan!

Dan hebben we ook nog eens een super mooie dag gehad. Dinsdag 3 september. It was my birthday!
Ik zat er een beetje tegen aan te kijken. Je mist op zo'n dag toch je familie en vrienden om je heen. Maar al deze zorgen waren voor niets. Ik werd stipt om 00.00 uur toe gezongen door Esther. Ik had zelf niet eens door dat het al dinsdag was. Dus dat was een leuke verrassing. Hahah ik heb heerlijk geslapen! En toen ik wakker werd was er een nog grotere verrassing. Ze hadden de hostel kamer versierd met ballonnen! Super lief! Zo voelde ik me toch nog een beetje jarig! het toppunt was zelfs nog dat ze een klein cadeautje hadden gekocht. Mijn dag kon niet meer stuk!
Uit Nederland had ik nog twee kaarten meegekregen van Samantha en Esther en die mocht ik eindelijk openen! Super lief. :-)
Veder wil ik iedereen gelijk even bedanken voor alle felicitaties.
Veder waren Esther en ik er eigenlijk wel over uit welke camper we wilden kopen. Het wordt de camper van de oude man. Het ziet er goed onderhouden uit en hij gaf ons een goed gevoel. Omdat hij onze reis zo leuk idee vond heeft hij nog iets van de prijs afgedaan! Wat wil je nog meer!
Ik heb een leuke dag gehad en 's avonds nog leuk en gezellig wezen eten voor 10 dollar en daarna wezen stappen.

De camper kost eventjes wat, maar dan heb je ook iets. De dagen erna bestonden uit het schoonmaken van onze camper en inkopen doen. Ook weer een hele leuke dagbesteding! En het geeft je een gevoel dat de reis nu echt gaat beginnen.
Bij een camper hoort een naam.. Er zijn wat namen voorbij gekomen. Maar uiteindelijk heet ze: Mientje. :-) Een lekkere boerennaam!
Dus Mientje is mine. Of eigenlijk van ons. Jeeeah! We zijn er zo blij mee.
Tijdens het schoonmaken zijn we nog tegen een paar dingen aan gelopen en hebben we die verkper werer gebeld. Hij zou zaterdag weleven langs komen. Super aardige man die ons het echt gunt.

Op donderdag moesten we onze luxe hostelkamer uit en verhuisden we richting een 12 personen kamer. Wat een bende was het daar. Esther en ik hadden besloten om nog 3 nachten te blijven, tot en met zaterdag(vandaag).
Gezellig mensen en we hadden de grote eer om met een grote peruaan op de kamer te slapen. Helaas kwam het hierdoor niet op slapen aan maar op het nemen van je rust. Ik wist niet dat sommige mensen zo hard kunnen snurken! Esther zei nog dat het leek op het gesnurkt van haar hond. De hele kamer werd er wakker van. Afgelopen nacht was het weer dik feest. Ik heb hem maar twee keer wakker gemaakt omdat het echt zoo erg was!
Met onze brakke hoofden hebben we nog even ons laatste gratis ontbijt gegeten en uitgecheckt. Met onze spullen naar Mien en haar helemaal inruimen. Ze is klaar voor de reis!
En wij ook!

Vanmiddag willen we richting Canberra rijden! Het avontuur begint en besef gaat er ook steeds meer komen!

See you all!
Dikke kus from Down Under