An almost completed dream
Door: Lisanne
Blijf op de hoogte en volg Jolijn
15 Februari 2012 | Oeganda, Kampala
Het is weer tijd voor een update na het nieuws over de examenhal. Nadat we donderdagochtend na een onweersbui wakker werden zijn we weer aan de slag gegaan. Zoals blijkt uit het vorige verslag bleek de examenhal toch gevolgen te hebben van de bui. Toch konden we aan de andere kant van de hal aan de slag. We hebben hier weer verder geschuurd en geverfd.
In de middag zijn we op de boda-boda naar een school voor gehandicapten kinderen geweest. Helaas hadden deze kinderen vakantie en hebben we alleen de school kunnen bekijken. Toch was het een inspirerende middag geweest, omdat het een mooi idee is dat er zo een school bestaat. Bij de school zitten er ook slaapkamers, in deze kamers slapen ze met z’n tweeen in 1 bed.
Toen we weer terug waren achterop de boda-boda was het tijd om voorop te gaan zitten. Vol goede moed zijn een aantal van de groep aan de boda-bodales begonnen. Bij de uitleg bleek het toch niet zo makkelijk te zijn als het eruit lijkt. Met een paar uitvallers en harde wegschieters is het bij iedereen toch gelukt om een rondje te rijden. Voor de toeschouwers bleek het ook erg leuk te zien om toe te kijken.
De eerste zieke, Jannemieke, die we sinds woensdagavond hebben was toen we terugkwamen gelukkig een heel stuk opgeknapt. Terwijl ze eerst nauwelijks haar bed uit kon komen zat ze nu aangekleed op ons te wachten.
In de avond hebben we voor de examenhal een stukje geplaatst zodat we met wat giften een deel van de vochtplekken konden tegenhouden. Tijdens het spel ‘kaarten-op-tafel’ mochten we genieten van veel gepling van de smsjes. Voor we het wisten waren we al een heel eind op de teller. En we werden stralend gelukkig toen we bedachten dat we de volgende dag het cement konden gaan kopen.
Vrijdagochtend, en de werkweek zit er alweer bijna, wat is het toch snel gegaan. In de ochtend zijn we voor een van de laatste keren weer naar de examenhal gegaan, want er blijft nog steeds genoeg te schuren en te verven.
’s Middags gingen we weer in 3 groepjes uiteen om te praten over de verschillende culturen en om nieuwsgierige vragen te beantwoorden. Opnieuw kwamen er weer diepzinnige en soms wel vreemde vragen. Zo was er de vraag hoe we onze was doen, een wasmachtine is dan toch wel erg vreemd. Na dit gesprek is Martijn samen met Moses naar Masaka geweest, om het cement te gaan kopen!
Voor het avondeten hebben een aantal nog op Afrikaanse live-muziek gekke dancemoves gemaakt en nog een Oegandees gebed bijgewoond. Helaas werd dit gave moment daarna al snel verstoord, omdat er een van de Afrikaanse jongetjes van de fiets is gevallen. Het gevolg van deze val is dat hij huilend en al met een gebroken enkel bij een dokter terecht is gekomen. Jannemieke die nog een beetje aan het herstellen is, maar waar Joseph ontzettend dol op is, is met hem mee gegaan naar de dokter. Zijn enkel is rechtgezet en gespalkt met een paar houten takjes. Volgens de dokter zou deze na zeven dagen weer helemaal hersteld zijn(?)!
De volgende dag was het tijd voor onze safari! Dit is toch wel een van de dingen waar we ook echt naar uit hebben gekeken. Onderweg in de bus stoppen we al ergens, want Martin die ziet ergens in de verte zebra’s lopen. Een stukje verderop zien we ze nog dichterbij, wauw, dat zijn nog maar de eerste beesten die we gezien hebben, maar al zo gaaf! Tijdens het rijden hebben we door de regen van de afgelopen dagen het laatste stukje slippend overleefd. Njaa overleefd, nadat we vastgezeten hebben en we tussen de wilde dieren de bus eruit hebben moeten duwen. Uiteindelijk zijn we na 5 uur hobbelen met de bus aangekomen bij een ander project van Children’s sure house. Vanuit Livingstone worden er hier geen groepen naar toe gestuurd ondanks dat er genoeg hulp gebruikt kan worden. Maar hiervoor is dan ook een goede reden, als we een paar honderd meter verderop kijken zien we de buffalo’s in het wild lopen, en als we een klein stukje richting het water gaan, liggen daar de nijlpaarden vredig in het water. Maar het is wel duidelijk dat ’s nachts alles er een stuk minder vredig uitziet en het dus zeker niet veilig is. Nadat we een hele vis op ons bordje hebben gekregen en met onze handen hebben gegeten zijn we verder gegaan naar het hotel. Onderweg hebben we al veel dieren kunnen spotten. We hebben nog bananen aan apen gevoerd, we hebben olifanten, gazelles en buffalo’s gezien. Dit beloofde wat te worden voor de safari van de volgende dag. En dat was dan ook zo! Om half 8 waren we bij het park met de goede hoop om leeuwen te gaan zien. Voor we het wisten riep de guide dat hij leeuwen zag. Met ogen ingespannen waren we allemaal op zoek wat hij nou zag. Maar ergens in de verte waren er inderdaad leeuwen te zien. Gelukkig hebben we later tijdens de tour nog leeuwen in de bomen zien slapen en die waren een stuk beter te spotten. Een ander waanzinnig moment was toen er een kudde olifanten vlak voor de bus gingen oversteken. In de middag, nadat we een paar uur op onze lunch hebben moeten wachten, zijn we met de boot het water opgegaan. De nijlpaarden die we bij het andere project hebben gezien konden we nu vanaf de waterkant goed bekijken.
’s Maandags zijn we weer teruggehobbeld en zat iedereen half slapend nog na te genieten van de geweldige safari die we gemaakt hebben.
Nu we terug zijn op het project hebben de bouwvakkers nog het een en ander aan de examenhal gedaan. Al het glas zit in de ramen, er zijn twee deuren geplaatst, ze zijn verder gegaan met schuren. Maar wat nog gaver was om te zien, was dat ze de gleuf bij de veranda hebben dicht gestort met het cement wat vrijdag is aangeschaft.
En dat is maar goed ook, want de regen komt op dit moment echt met bakken uit de hemel storten en kunnen we elkaar nauwelijks meer verstaan.
Morgen hebben we de farewell-party en woensdag gaan we terug naar Kampala. Voor de meeste betekent nog even flink goedkoop shoppen voor souveniers. Het einde is dus inzicht voor ons, en dit zal dan ook het laatste verslag vanuit Afrika zijn. Als afsluiting hebben we nog een top 10 van Afrikaanse geneugden gemaakt.
1. Toilet die niet hoeft worden doorgetrokken
2. Pannenkoeken en chipatti’s
3. Fruit dat niet naar water smaakt
4. African Time, vooral als je de tijd hebt
5. Safari, als je maar in een dichte bus zit
6. Internetverbinding op het dak
7. Koninklijk gevoel inclusief guards
8. Millionair feeling, want 1 euro is 3700 shilling
9. Geen file’s, maar wel hobbels (verstandig om een sportbeha te dragen)
10. Onwijs leuke groep, zonder ruzie’s
Tot vrijdag voor alle papa's en mama's!
In de middag zijn we op de boda-boda naar een school voor gehandicapten kinderen geweest. Helaas hadden deze kinderen vakantie en hebben we alleen de school kunnen bekijken. Toch was het een inspirerende middag geweest, omdat het een mooi idee is dat er zo een school bestaat. Bij de school zitten er ook slaapkamers, in deze kamers slapen ze met z’n tweeen in 1 bed.
Toen we weer terug waren achterop de boda-boda was het tijd om voorop te gaan zitten. Vol goede moed zijn een aantal van de groep aan de boda-bodales begonnen. Bij de uitleg bleek het toch niet zo makkelijk te zijn als het eruit lijkt. Met een paar uitvallers en harde wegschieters is het bij iedereen toch gelukt om een rondje te rijden. Voor de toeschouwers bleek het ook erg leuk te zien om toe te kijken.
De eerste zieke, Jannemieke, die we sinds woensdagavond hebben was toen we terugkwamen gelukkig een heel stuk opgeknapt. Terwijl ze eerst nauwelijks haar bed uit kon komen zat ze nu aangekleed op ons te wachten.
In de avond hebben we voor de examenhal een stukje geplaatst zodat we met wat giften een deel van de vochtplekken konden tegenhouden. Tijdens het spel ‘kaarten-op-tafel’ mochten we genieten van veel gepling van de smsjes. Voor we het wisten waren we al een heel eind op de teller. En we werden stralend gelukkig toen we bedachten dat we de volgende dag het cement konden gaan kopen.
Vrijdagochtend, en de werkweek zit er alweer bijna, wat is het toch snel gegaan. In de ochtend zijn we voor een van de laatste keren weer naar de examenhal gegaan, want er blijft nog steeds genoeg te schuren en te verven.
’s Middags gingen we weer in 3 groepjes uiteen om te praten over de verschillende culturen en om nieuwsgierige vragen te beantwoorden. Opnieuw kwamen er weer diepzinnige en soms wel vreemde vragen. Zo was er de vraag hoe we onze was doen, een wasmachtine is dan toch wel erg vreemd. Na dit gesprek is Martijn samen met Moses naar Masaka geweest, om het cement te gaan kopen!
Voor het avondeten hebben een aantal nog op Afrikaanse live-muziek gekke dancemoves gemaakt en nog een Oegandees gebed bijgewoond. Helaas werd dit gave moment daarna al snel verstoord, omdat er een van de Afrikaanse jongetjes van de fiets is gevallen. Het gevolg van deze val is dat hij huilend en al met een gebroken enkel bij een dokter terecht is gekomen. Jannemieke die nog een beetje aan het herstellen is, maar waar Joseph ontzettend dol op is, is met hem mee gegaan naar de dokter. Zijn enkel is rechtgezet en gespalkt met een paar houten takjes. Volgens de dokter zou deze na zeven dagen weer helemaal hersteld zijn(?)!
De volgende dag was het tijd voor onze safari! Dit is toch wel een van de dingen waar we ook echt naar uit hebben gekeken. Onderweg in de bus stoppen we al ergens, want Martin die ziet ergens in de verte zebra’s lopen. Een stukje verderop zien we ze nog dichterbij, wauw, dat zijn nog maar de eerste beesten die we gezien hebben, maar al zo gaaf! Tijdens het rijden hebben we door de regen van de afgelopen dagen het laatste stukje slippend overleefd. Njaa overleefd, nadat we vastgezeten hebben en we tussen de wilde dieren de bus eruit hebben moeten duwen. Uiteindelijk zijn we na 5 uur hobbelen met de bus aangekomen bij een ander project van Children’s sure house. Vanuit Livingstone worden er hier geen groepen naar toe gestuurd ondanks dat er genoeg hulp gebruikt kan worden. Maar hiervoor is dan ook een goede reden, als we een paar honderd meter verderop kijken zien we de buffalo’s in het wild lopen, en als we een klein stukje richting het water gaan, liggen daar de nijlpaarden vredig in het water. Maar het is wel duidelijk dat ’s nachts alles er een stuk minder vredig uitziet en het dus zeker niet veilig is. Nadat we een hele vis op ons bordje hebben gekregen en met onze handen hebben gegeten zijn we verder gegaan naar het hotel. Onderweg hebben we al veel dieren kunnen spotten. We hebben nog bananen aan apen gevoerd, we hebben olifanten, gazelles en buffalo’s gezien. Dit beloofde wat te worden voor de safari van de volgende dag. En dat was dan ook zo! Om half 8 waren we bij het park met de goede hoop om leeuwen te gaan zien. Voor we het wisten riep de guide dat hij leeuwen zag. Met ogen ingespannen waren we allemaal op zoek wat hij nou zag. Maar ergens in de verte waren er inderdaad leeuwen te zien. Gelukkig hebben we later tijdens de tour nog leeuwen in de bomen zien slapen en die waren een stuk beter te spotten. Een ander waanzinnig moment was toen er een kudde olifanten vlak voor de bus gingen oversteken. In de middag, nadat we een paar uur op onze lunch hebben moeten wachten, zijn we met de boot het water opgegaan. De nijlpaarden die we bij het andere project hebben gezien konden we nu vanaf de waterkant goed bekijken.
’s Maandags zijn we weer teruggehobbeld en zat iedereen half slapend nog na te genieten van de geweldige safari die we gemaakt hebben.
Nu we terug zijn op het project hebben de bouwvakkers nog het een en ander aan de examenhal gedaan. Al het glas zit in de ramen, er zijn twee deuren geplaatst, ze zijn verder gegaan met schuren. Maar wat nog gaver was om te zien, was dat ze de gleuf bij de veranda hebben dicht gestort met het cement wat vrijdag is aangeschaft.
En dat is maar goed ook, want de regen komt op dit moment echt met bakken uit de hemel storten en kunnen we elkaar nauwelijks meer verstaan.
Morgen hebben we de farewell-party en woensdag gaan we terug naar Kampala. Voor de meeste betekent nog even flink goedkoop shoppen voor souveniers. Het einde is dus inzicht voor ons, en dit zal dan ook het laatste verslag vanuit Afrika zijn. Als afsluiting hebben we nog een top 10 van Afrikaanse geneugden gemaakt.
1. Toilet die niet hoeft worden doorgetrokken
2. Pannenkoeken en chipatti’s
3. Fruit dat niet naar water smaakt
4. African Time, vooral als je de tijd hebt
5. Safari, als je maar in een dichte bus zit
6. Internetverbinding op het dak
7. Koninklijk gevoel inclusief guards
8. Millionair feeling, want 1 euro is 3700 shilling
9. Geen file’s, maar wel hobbels (verstandig om een sportbeha te dragen)
10. Onwijs leuke groep, zonder ruzie’s
Tot vrijdag voor alle papa's en mama's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
